تونی وبستر عادی بودن زندگی‌اش را پذیرفته: کار و بازنشستگی، ازدواج و طلاقی دوستانه. اما او هم مثل ما جوانی‌اش را درون خود نگه داشته و به سالمندی رسیده است. مهم‌ترین واقعه‌ی عمرش دوستی با ایدریئن تیزهوش و مستعد فاجعه است. چهل سال بعد دفتر خاطرات همین دوست که طبق وصیت‌نامه به او واگذار شده، او را برمی‌انگیزد تا زندگی خود را بازخوانی کند. کتاب «درک یک پایان» آخرین اثر جولین بارنز است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد و جایزه «من بوکر» را نصیب خود کرد
خرید کتاب درک یک پایان
جستجوی کتاب درک یک پایان در گودریدز
معرفی کتاب درک یک پایان از نگاه کاربران
آیا تا به حال به شما رخ داده است که در حالی که شما صمیمانه نشسته، گل سرخ شدن در شکوه خود را از افتخار عقل، شما شانس بر چیزی، مانند یک حادثه، یک فرد و یا یک کلمه نوشته شده است، که شما را مجبور به بازنگری در درک و دانش خود را از زندگی همانطور که می دانید؟ و پس از آن شما با بی اعتمادی ناگهانی به جهل که ممکن است در سکوت فرو ریخت و باقی ماند در حالی که شما احساس می کنید با نسخه خود را از درک موافق بود؟ من در هنگام خواندن این کتاب احساس مشابهی کردم. می گویند که من آنچه را که می خوانم دوست داشتم، نامطلوب است. چیزی که تجربه کردم حس لذت بود، نه تنها از طریق حافظه راوی، بلکه در فهم آن به عنوان انسان، ما گاهی بخشی از حافظه ما را ساختیم تا یک نسخه مناسب تر از چیزهای خودمان را آماده کنیم. و در حالی که ما این را درک می کنیم، ممکن است در هنگام یادآوری خاطرات و تصمیم گیری بیشتر احتیاط شود.
مشاهده لینک اصلی
شاید، مثل تونی، من این را نفهمیدم، اما این بسیار زیاد بود که من بوکر برنده شدم. دانش آموزان ممتاز و متوسطه به شدت رفتار می کنند و از طریق نفس های بیش از حد و خودکفایی و همدردی اندک، کتاب بیش از حد زیاد و تجربه زندگی کافی ندارند - به ظلم و ستم بر دختران سابق و دیگران که آنها به طور غریزی رشد می کنند از نوجوانی که به آنها تجاوز شده است، به یک زندگی معمولی هجومی تبدیل شده است. پس از آن به عقب بر میگردد تا آنها را تحقیر کنند - یا یکی از آنها، در نهایت - در اواخر میانسالی، و به عنوان خاطرات بیدار میشوند و از حباب به سطح پشیمان میشوند، بینش در نهایت به دست میآید. مرتب سازی بر واقعا یک جرقه خسته کننده از درک در مورد همان مقدار خودخواهانه ی خودخواهانه است که آن را آغاز کرده است با جاسازی شده توسط. من حدس می زنم آن مطالعه یک کاراکتر هوشمندانه، اما من نداشت و مانند تونی نیست. من فکر می کنم که * نقطه * است. من واقعا فقط می خواستم به او ضربه بزنم و سرش را بالا ببرم و به او بگویم که ننگ می کند و خود را از دست می دهد، مانند یک همسر سابقش. همه زندگی فاجعه دارد - و بعضی از آنها در اینجا تراژدی درست * هستند که تونی به رسمیت نمی شناسد، حتی به نظر می رسد آن را به رسمیت شناختن (بنابراین حدس می زنم این بسیار باهوش از بارنز، اما shees ...). به نظر می رسد که بینش واقعی Tonys به رسمیت شناخته شده است که او قادر به زندگی خود را به انتظارات پر قدرت و بیش از حد خود را از عظمت برای خود است. هز به طور متوسط زندگی را رهبری کرد. و در طول راه، از طریق اوباما و طغیان خود، یک درجه غیر قابل ملاحظه آسیب را به وجود آورد، که به نظر می رسد که او در طرح بزرگ چیزها کمتر از این واقعیت است که زندگی زندگی متمایلانه آرامش بخش است. اما سپس، بارنز ما را ترک می کند، با این همکار به نظر آبجو و چیپ خود را. من احساس می کنم خودم می پرسم - اما چه بعدی؟ این شخص این کار را انجام می دهد داستان واقعی شخصیت او. من احساس می کنم ... تغییر کوتاه مدت؛ غیرممکن است Harumph.Subject: فصل گذشته Tony: درمان تنهایی شما و احساس ennui این است که سر خود را از الاغ خود بکشید و بیرون بروید و زمانی که باقی مانده اید، چیزی ارزشمند باشد. این رویکرد را به کار بیندازید که شخص خوبی را انجام می دهد (و من هم این را نمی فهمم که فقط یک نکته قابل توجه را در میخانه بگذارم). Love، Jen
مشاهده لینک اصلی
حس پایان دادن به نوع رمان بریتانیایی ALL OTHER AMERICAN NOVELS IN THE PRESENCE OF. آن را با صدای بلند از بی عیب و نقص و بی عیب و نقص انگلیسی انگلیسی خوشحال است؛ پروس فوق العاده تمیز و آمپر؛ خداحافظی با استانداردهای بیشتر - به ویژه خودم - خداحافظ. این یک کار غیر معمول و بی نظیر است که باید در کتاب های روانشناسی همه جا قرار گیرد: وسایل دنیای زندگی در نور نادانیشان توضیح داده می شود، در درجه هایی که باید توافق داشته باشید، فقط از دنیای دیگری یا بعد دیگری می تواند باشد. بارنز، مانند دیگر بزرگترین کشف اروپایی سالۀ میشل Houellebecq، تهیه کننده رفتار انسان است، اضافه کردن و استفاده از مقررات انگلیسی از ادبیات انگلیسی مدرن در کتاب خود است. مناسبت که خواننده را دوست دارد، همانند سایر مواردی که در طول چند سال گذشته از سوی کلاسیه ایس جیگوس کلاسیک @ Never Let Me Go @ که در آن یک دختر کوچک رقصنده است، یک معلم مدرسه شکسته است، در یک صحنه مشابه، در واقع نیز استادانه، زمانی که معلم در واقع به دانشجوی خود می گوید که او دانش را برای تدریس کل کلاس دارد. خواننده معتقد است که این موضوع را از صفحه 6 بیرون بیاورد. دانش، اعلان آن در مغز ما، بسیار وحشتناک است: از کتاب به عنوان یک نیروی حیات فردی منتشر می شود. جزئیات کوچک موجود در ادبیات - از دزدیونس دستمال کاغذی، به Auroras spindles سوزن، در این مثال، لعن نفرت انگیز دوران کودکی، یادداشت ساده نوجوانان (فکر می کنم، به طور واضحAtenement @) - این جزئیات کوچک و تقریبا نامرئی همیشه به نظر می رسد حمل غول پیکر، بار وحشتناک نوع روانی. این تلخ، باید این را نیز در رمان کوتاه ما زرق و برق دار پیدا کرد. @ Sense @ در انتهای درخشش ادبی، دوستان من است. \u0026 amp؛ مشتاقانه برای من، به سادگی، بدون شک، پایان نمییابد ...
مشاهده لینک اصلی
این کتاب به معنای واقعی کلمه من را از صفحه اول برداشت. من پیدا کردم خود را برجسته کردن عبارت پس از عبارت. روایتگر کتاب را به عقب برگرداند در روزهای مدرسه اش. او حضور ذهن را برای درک درستی از آنچه که او و دیگران در آن روز بودند بود. او همچنین درک اینکه چگونه حافظه واقعا کار می کند. â € œ ... آنچه که شما در نهایت به یاد می آورید همیشه همان چیزی است که شما شاهد بوده اید.â € و یا این â € œ من باید به طور خلاصه به چند حادثه که به داستان های رشد کرده است.â € نوشتن اینجا خوشمزه است . من می خواهم نمونه ای را برای مثال به شما نشان دهم. او به طور مکرر به مفهوم زمان و حافظه باز می گردد و افکار او در آن قرار دارند. یک کتاب کوتاه است، اما تعداد زیادی در صفحات وجود دارد. من تعجب می کنم که چقدر از لذت من این است که بارنز در مورد همان چیزهایی است که من خودم را بیشتر در معرض آن قرار می دهم فکر می کنم. چقدر از آنچه به یاد می آورم دقیق است؟ چگونه مردم در یک رویداد مشابه خاطرات مختلفی از آن دارند؟ تونی متراکم و کمی از یک محرک است، فکر می کند می تواند به عقب برگردد و تاریخ را تغییر دهد. اما ورونیکا برای هر دو تونی و من عصبانی بود. او انتظار دارد بدون صحبت کردن او را درک کند. او تنها کسی نبود که بی انتها بود. یک کتاب عمیق و یک من بسیار توصیه می کنم.
مشاهده لینک اصلی
در ژانویه 2012 بازبینی شده است. یکی از مواردی که بارنز را تحسین می کنم، یکی از ویژگی های منحصر به فرد او است. هر کلمه شمارش دارد تقسیم این رمان به دو قسمت نیز شمارش می شود. خواننده می تواند با قسمت دوم شروع کند و کتاب نمی تواند کمتر روشن باشد. در حقیقت، پاسخهای احتمالی به بسیاری از سوالات مطرح شده در انتهای کتاب، می توان در قسمت اول مرور دوباره یافت. روشنگری بیشتر در حالی که قسمت دوم را مرور می کنید می آید. (پاراگراف زیر ممکن است حاوی اسپویلرها باشد) با توجه به پاسخهای احتمالی سوالات مطرح شده در بخش دوم: راه حل ریاضی که در صفحه 14 ذکر شده است، او (رابسون) در حال افزایش است و در جمعیت انسانی افزایش می یابد، تصمیم گرفت این وظیفه اخلاقی او این بود که ثابت نگه داشتن تعداد سیاره ها ممکن است دلیلی برای Adrians بعد از خودکشی باشد، علاوه بر اعتقاد اظهار نظر خود که از آنجایی که ما نمی خواهیم متولد شویم، باید مجاز به انتخاب زمان مرگ باشیم. خودکشی، و خودکشی رابسون به خصوص، آدریان از ابتدای کتاب مضطرب شده است. استفاده او از جزئیات مرگ و زندگی رابسون به عنوان مثال از عدم اطمینان از تاریخ، خلاصه کل موضوع بارنز، یعنی وابستگی تاریخ به نواقص حافظه و ناکافی بودن اسناد و همچنین مستهلل شخصی مورخ. اعتبار حساب تونی وبستر و کل داستان، با این مشکلات روبرو می شوند. تونی اغلب حافظه ناقص خود را تصدیق می کند، او تنها یک قطعه از خاطرات آدریان دارد و بارنز اطمینان می دهد که ما از چمدان شخصی Tonys آگاه هستیم. بنابراین، به دلیل انباشت مسئولیت، می تواند احساس پایان و ناآرامی های بزرگی در ذهن خواننده ایجاد شود. ما پرسش بی پاسخ را باقی می گذاریم: آیا تونی معادل صلاحیت مسلح صرب در صفحات اولیه است؟ آیا تونی باعث همه تراژدی است؟
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب درک یک پایان
خرید کتاب درک یک پایان
جستجوی کتاب درک یک پایان در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
شاید، مثل تونی، من این را نفهمیدم، اما این بسیار زیاد بود که من بوکر برنده شدم. دانش آموزان ممتاز و متوسطه به شدت رفتار می کنند و از طریق نفس های بیش از حد و خودکفایی و همدردی اندک، کتاب بیش از حد زیاد و تجربه زندگی کافی ندارند - به ظلم و ستم بر دختران سابق و دیگران که آنها به طور غریزی رشد می کنند از نوجوانی که به آنها تجاوز شده است، به یک زندگی معمولی هجومی تبدیل شده است. پس از آن به عقب بر میگردد تا آنها را تحقیر کنند - یا یکی از آنها، در نهایت - در اواخر میانسالی، و به عنوان خاطرات بیدار میشوند و از حباب به سطح پشیمان میشوند، بینش در نهایت به دست میآید. مرتب سازی بر واقعا یک جرقه خسته کننده از درک در مورد همان مقدار خودخواهانه ی خودخواهانه است که آن را آغاز کرده است با جاسازی شده توسط. من حدس می زنم آن مطالعه یک کاراکتر هوشمندانه، اما من نداشت و مانند تونی نیست. من فکر می کنم که * نقطه * است. من واقعا فقط می خواستم به او ضربه بزنم و سرش را بالا ببرم و به او بگویم که ننگ می کند و خود را از دست می دهد، مانند یک همسر سابقش. همه زندگی فاجعه دارد - و بعضی از آنها در اینجا تراژدی درست * هستند که تونی به رسمیت نمی شناسد، حتی به نظر می رسد آن را به رسمیت شناختن (بنابراین حدس می زنم این بسیار باهوش از بارنز، اما shees ...). به نظر می رسد که بینش واقعی Tonys به رسمیت شناخته شده است که او قادر به زندگی خود را به انتظارات پر قدرت و بیش از حد خود را از عظمت برای خود است. هز به طور متوسط زندگی را رهبری کرد. و در طول راه، از طریق اوباما و طغیان خود، یک درجه غیر قابل ملاحظه آسیب را به وجود آورد، که به نظر می رسد که او در طرح بزرگ چیزها کمتر از این واقعیت است که زندگی زندگی متمایلانه آرامش بخش است. اما سپس، بارنز ما را ترک می کند، با این همکار به نظر آبجو و چیپ خود را. من احساس می کنم خودم می پرسم - اما چه بعدی؟ این شخص این کار را انجام می دهد داستان واقعی شخصیت او. من احساس می کنم ... تغییر کوتاه مدت؛ غیرممکن است Harumph.Subject: فصل گذشته Tony: درمان تنهایی شما و احساس ennui این است که سر خود را از الاغ خود بکشید و بیرون بروید و زمانی که باقی مانده اید، چیزی ارزشمند باشد. این رویکرد را به کار بیندازید که شخص خوبی را انجام می دهد (و من هم این را نمی فهمم که فقط یک نکته قابل توجه را در میخانه بگذارم). Love، Jen
مشاهده لینک اصلی
حس پایان دادن به نوع رمان بریتانیایی ALL OTHER AMERICAN NOVELS IN THE PRESENCE OF. آن را با صدای بلند از بی عیب و نقص و بی عیب و نقص انگلیسی انگلیسی خوشحال است؛ پروس فوق العاده تمیز و آمپر؛ خداحافظی با استانداردهای بیشتر - به ویژه خودم - خداحافظ. این یک کار غیر معمول و بی نظیر است که باید در کتاب های روانشناسی همه جا قرار گیرد: وسایل دنیای زندگی در نور نادانیشان توضیح داده می شود، در درجه هایی که باید توافق داشته باشید، فقط از دنیای دیگری یا بعد دیگری می تواند باشد. بارنز، مانند دیگر بزرگترین کشف اروپایی سالۀ میشل Houellebecq، تهیه کننده رفتار انسان است، اضافه کردن و استفاده از مقررات انگلیسی از ادبیات انگلیسی مدرن در کتاب خود است. مناسبت که خواننده را دوست دارد، همانند سایر مواردی که در طول چند سال گذشته از سوی کلاسیه ایس جیگوس کلاسیک @ Never Let Me Go @ که در آن یک دختر کوچک رقصنده است، یک معلم مدرسه شکسته است، در یک صحنه مشابه، در واقع نیز استادانه، زمانی که معلم در واقع به دانشجوی خود می گوید که او دانش را برای تدریس کل کلاس دارد. خواننده معتقد است که این موضوع را از صفحه 6 بیرون بیاورد. دانش، اعلان آن در مغز ما، بسیار وحشتناک است: از کتاب به عنوان یک نیروی حیات فردی منتشر می شود. جزئیات کوچک موجود در ادبیات - از دزدیونس دستمال کاغذی، به Auroras spindles سوزن، در این مثال، لعن نفرت انگیز دوران کودکی، یادداشت ساده نوجوانان (فکر می کنم، به طور واضحAtenement @) - این جزئیات کوچک و تقریبا نامرئی همیشه به نظر می رسد حمل غول پیکر، بار وحشتناک نوع روانی. این تلخ، باید این را نیز در رمان کوتاه ما زرق و برق دار پیدا کرد. @ Sense @ در انتهای درخشش ادبی، دوستان من است. \u0026 amp؛ مشتاقانه برای من، به سادگی، بدون شک، پایان نمییابد ...
مشاهده لینک اصلی
این کتاب به معنای واقعی کلمه من را از صفحه اول برداشت. من پیدا کردم خود را برجسته کردن عبارت پس از عبارت. روایتگر کتاب را به عقب برگرداند در روزهای مدرسه اش. او حضور ذهن را برای درک درستی از آنچه که او و دیگران در آن روز بودند بود. او همچنین درک اینکه چگونه حافظه واقعا کار می کند. â € œ ... آنچه که شما در نهایت به یاد می آورید همیشه همان چیزی است که شما شاهد بوده اید.â € و یا این â € œ من باید به طور خلاصه به چند حادثه که به داستان های رشد کرده است.â € نوشتن اینجا خوشمزه است . من می خواهم نمونه ای را برای مثال به شما نشان دهم. او به طور مکرر به مفهوم زمان و حافظه باز می گردد و افکار او در آن قرار دارند. یک کتاب کوتاه است، اما تعداد زیادی در صفحات وجود دارد. من تعجب می کنم که چقدر از لذت من این است که بارنز در مورد همان چیزهایی است که من خودم را بیشتر در معرض آن قرار می دهم فکر می کنم. چقدر از آنچه به یاد می آورم دقیق است؟ چگونه مردم در یک رویداد مشابه خاطرات مختلفی از آن دارند؟ تونی متراکم و کمی از یک محرک است، فکر می کند می تواند به عقب برگردد و تاریخ را تغییر دهد. اما ورونیکا برای هر دو تونی و من عصبانی بود. او انتظار دارد بدون صحبت کردن او را درک کند. او تنها کسی نبود که بی انتها بود. یک کتاب عمیق و یک من بسیار توصیه می کنم.
مشاهده لینک اصلی
در ژانویه 2012 بازبینی شده است. یکی از مواردی که بارنز را تحسین می کنم، یکی از ویژگی های منحصر به فرد او است. هر کلمه شمارش دارد تقسیم این رمان به دو قسمت نیز شمارش می شود. خواننده می تواند با قسمت دوم شروع کند و کتاب نمی تواند کمتر روشن باشد. در حقیقت، پاسخهای احتمالی به بسیاری از سوالات مطرح شده در انتهای کتاب، می توان در قسمت اول مرور دوباره یافت. روشنگری بیشتر در حالی که قسمت دوم را مرور می کنید می آید. (پاراگراف زیر ممکن است حاوی اسپویلرها باشد) با توجه به پاسخهای احتمالی سوالات مطرح شده در بخش دوم: راه حل ریاضی که در صفحه 14 ذکر شده است، او (رابسون) در حال افزایش است و در جمعیت انسانی افزایش می یابد، تصمیم گرفت این وظیفه اخلاقی او این بود که ثابت نگه داشتن تعداد سیاره ها ممکن است دلیلی برای Adrians بعد از خودکشی باشد، علاوه بر اعتقاد اظهار نظر خود که از آنجایی که ما نمی خواهیم متولد شویم، باید مجاز به انتخاب زمان مرگ باشیم. خودکشی، و خودکشی رابسون به خصوص، آدریان از ابتدای کتاب مضطرب شده است. استفاده او از جزئیات مرگ و زندگی رابسون به عنوان مثال از عدم اطمینان از تاریخ، خلاصه کل موضوع بارنز، یعنی وابستگی تاریخ به نواقص حافظه و ناکافی بودن اسناد و همچنین مستهلل شخصی مورخ. اعتبار حساب تونی وبستر و کل داستان، با این مشکلات روبرو می شوند. تونی اغلب حافظه ناقص خود را تصدیق می کند، او تنها یک قطعه از خاطرات آدریان دارد و بارنز اطمینان می دهد که ما از چمدان شخصی Tonys آگاه هستیم. بنابراین، به دلیل انباشت مسئولیت، می تواند احساس پایان و ناآرامی های بزرگی در ذهن خواننده ایجاد شود. ما پرسش بی پاسخ را باقی می گذاریم: آیا تونی معادل صلاحیت مسلح صرب در صفحات اولیه است؟ آیا تونی باعث همه تراژدی است؟
مشاهده لینک اصلی