ساعتها (۱۹۹۸) رمانی از مایکل کانینگهام نویسنده آمریکایی است. او به خاطر این رمان در سال ۱۹۹۹ برنده جایزه پولیتزر و پن/فاکنر شد. رمان به سه زن از سه نسل می‌پردازد که تحت تأثیر رمان خانم دالوی اثر ویرجینیا وولف قرار می‌گیرند. اولی خود ویرجینیا وولف است که دارد در سال ۱۹۲۳ هم‌زمان با نوشتن رمان خانم دالوی، با بیماری روانی خودش دست و پنجه نرم میکند. نفر دوم خانم براون است، همسر یک کهنه سرباز جنگ جهانی دوم، که در سال ۱۹۴۹ مشغول خواندن رمان خانم دالوی است و هم‌زمان جشن تولد شوهرش را ترتیب می‌دهد. نفر سوم، کلاریسا وگان، زنی همجنس گراست که در سال ۲۰۰۱ جشنی به افتخار دوست شاعر و معشوق قدیمی اش ریچارد می‌گیرد که به خاطر بیماری ایدز با مرگ دست و پنجه نرم میکند.
خرید کتاب ساعت ها
جستجوی کتاب ساعت ها در گودریدز
معرفی کتاب ساعت ها از نگاه کاربران
89. The Hours, Michael Cunningham
ساعتها - مایکل کانینگهام (کاروان) برنده جایزه پولیتزر
رمان با بهره گیری از دیگر زندگینامه ها، شخصیت «ویرجینیا وولف» نویسنده ی بزرگ انگلیسی را بازسازی و زنده میکند، داستان از زبان سه زن تعریف میشود، یکی از زنان همان نویسنده ی بزرگ است و دو دیگر ساختگی هستند
مشاهده لینک اصلی
لئونارد عزيز، از زندگي رو بر نگردون و هميشه با زندگي رو در رو شو و سعي كن بفهمي چه ماهيّـتي داره و درنهايت، بشناسش و دوستش داشته باش؛ براي چيزي كه هست و بعد كنارش بگذار
بخشی از نامه‌ی خداحافظی (ویرجینیا وولف) به همسرش
مشاهده لینک اصلی
من رمان یک ستاره را به سادگی دادم چون Goodreads اجازه نمی دهد آن را صفر کنم! این کتاب در مورد سه زن جذب، نابینا و خراب است که از دوران مختلف زندگی می کنند، شکایت و ناله می کنند، هرچند که اساسا همه آنها (ثروت، عشق، خانواده، دوستان و غیره) است. کتاب گنگ است شخصیت ها رنج آور هستند و طرح خسته کننده است. من همچنان از خودم سوال میپرسم که آیا این رمان برنده جایزه پولیتزر شد؟ این یک علامت قرمز عظیم در جلوی پوشش رمان است، با افتخار این واقعیت را تبلیغ می کند - جایزه ای برای داستان در سال 1999 به دست آورد. افرادی که این چیزها را در نظر می گیرند؟
مشاهده لینک اصلی
من کمی خجالت کشیدم که بفهمم این کتاب را می خوانم چون اوپرا به من گفت. در واقع اپرا، مریل استریپ، جولیان مور و نیکول کیدمن به من گفتند: باید روز بعد از ظهر پنج شنبه یا جمعه بود، چون روزهای آخر هفته من یک شغل داشتم که برای هفته ها کار می کردم. قسمت با این سه خانم برای اپرا کمی غیر متعارف بود. به جای انجام مصاحبه از استودیوی معمولی او، او را برای چای در یک هتل فانتزی ملاقات کرد. و این خیلی به نظر می رسد مانند مصاحبه به عنوان چهار زن نشستن به چای و صحبت در مورد زندگی و حرفه خود و این فیلم که سه نفر آنها فقط با هم انجام شده است. من نه بزرگ اپرا، جانباز، بنابراین من کاملا مطمئن هستم که من به نظر نمی رسد قسمت های کافی برای ایجاد چنین بیانیه ای وجود داشته باشد، اما یکی از بهترین قسمت هایش بود. این ستاره های بزرگ فیلم هالیوود بزرگ. خوب، مطمئنا آنها بودند، اما این طور نیست که آنها تصویر شده اند. آنها زنان با خانواده ها و حرفه ها و زندگی بودند. هیچ حساسیتی وجود نداشت. شایعاتی وجود نداشت هیچ رسوایی یا اختلاف نظر وجود نداشت. فقط چای بود. بعدا کلید های من را برداشتم و بلافاصله به کتاب فروشی رفتم و مایکل کانینگهام یک نسخه از ساعت ها را خرید. من این فیلم را ندیدم من هنوز فیلم را دیده ام. من علاقه ای به فیلم ندارم. اما کتاب مثبت عالی است. راه که نویسنده بافت را با موضوعات زندگی سه کاراکتر خود، ظریف و حیرت انگیز است. شاید همه چیز دیگر نتیجه گیری را ببیند اما من این کار را نکردم. با این حال، زمانی که به آن رسیدم، شوک یا تعجب را تحویل نمی داد، بلکه احساس کرد که همه چیز به درستی همانطور که باید مرتبط است.
مشاهده لینک اصلی
این خنده دار است زیراAs Horas @ داستان است که من همیشه از افرادی که اظهار نظر می کنند شنیده ام (عمدتا به خاطر فیلم) و هنوز من IDEA MINOR را از آنچه می خواستم پیدا نکنم وقتی شروع به خواندن کردم . برای شروع، من نمی دانستم که این کتاب GAY است و همه چیز را بر روی آن انجام می دهد و زمانی که همه چیز اتفاق می افتاد من خیلی درگیر بودم که حتی با نوشتن نسبتا متراکم و پاراگراف های عظیم، این باعث می شود که شما بخواهید از خواندن متوقف شود. روایت این کتاب بیشتر بر جریان فکر تا واقعیت متمرکز است. فصل هایی وجود دارد که به طور کامل در یک عمل واحد اتفاق می افتند (مانند کیک ساز لورا)، اما در مورد کیک نیست. این در مورد همه چیز شما را در سر خود را در حالی که او کیک را می سازد. به نظر می رسد که نویسنده ما را به رؤسای این سه شخصیت هدایت می کند و ما دنباله ای از استدلال مداوم است که بازتاب زیادی در مورد زندگی، مرگ، عشق، ازدواج، کودکان، گذشته . هر فصل من راجع به چیزی متفاوت فکر می کند، و این نوع کتاب است که شما در نهایت خواندن بسیار غنی تر از زمانی که شروع کردید. پایان فوق العاده است، با هیجان پر است، من را با تعجب گرفته و من را بسیار خوشنود قبل از تماشای فیلم خواندن. همه چیز درAs Horas @ برای من شگفت انگیز بود و من بسیار خوشحالم که در نهایت این داستان را شناخته ام. اوه، و اگر کسی که این بررسی را خواند، در مورد خواندن این مطلب شک دارد، زیرا هنوز خانم دلووی را خوانده است، در اینصورت: در تجربه خواندن من، لازم نیست. من می دانم که خانم دالوئی داستان خوبی دارد، اما در طول ساعت های @ همانطور که از این دانش است، متهم نیست. البته اگر شما قبلا ویرجینیا وولف را بخوانید، باید بسیار واضح باشد، اما شما نیازی به آن ندارید. این است، BJS
مشاهده لینک اصلی
من کاملا مطمئن نیستم چرا من این رمان را دوست داشتم همانطور که من انجام دادم - تخیلی آن بسیار سخت است که خلاصه هر چیزی بیش از آنچه که در حال حاضر در blurb.Cunningham یک روز زندگی می کنند در سه زن بسیار متفاوت اما بسیار متصل : Clarissa Vaughan، یک زن میانسال در نیویورک در دهه 1990؛ لورا براون، یک زن خانه دار جوان در دهه 1940 لس آنجلس؛ و ویرجینیا وولف خود را در 1920s لندن، و یا در آن وجود دارد. ویرجینیا وولف تازه شروع به نوشتن خانم Dalloway کرده است، لورا براون در حال تلاش برای پیدا کردن زمان بین وظایف خانواده اش برای خواندن خانم Dalloway، و Clarissa به نام خانم Dalloway توسط یک دوست نزدیک و عاشق قدیمی که در حال مرگ از ایدز است. Canningham موفق به نوشتن از دیدگاه زنان به طرز باور نکردنی خوبی می شود و این واقعیت که او موفق شده است سه زن بسیار متفاوت را در سه موقعیت بسیار متفاوت که به گونه ای بسیار زیبایی و صادقانه به آن عمل می کند، تحسین کند. این رمان موضوعات متنوعی را از جمله تنهایی، نقش زنان در جامعه و به ویژه در رابطه با مردان و البته تفکر همیشه در حال وقوع (و گاه وانمود) گور می شناسد. من چند سال پیش خانم دلووی را خوانده ام من یک طرفدار بزرگ جریان سبک آگاهی این کلاسیک نبودم، من دوست داشتم که چگونه در این کتاب، به ویژه در بخشی از روایت Clarissa Vaughans، بارها در این کتاب به تصویر کشیده شد. آغاز روز او بسیار صبح Clarissa Dalloways را نشان می دهد و من از پیوند میان دو متن در آنجا قدردانی می کنم. از دیدگاه مورد علاقه من، من باید آن را به لورا براون بدهم - احساس سرخوردگی او را در زندگی خانوادگی خود و نقش او را با پسر و شوهر او ناکام داشتم. فرآیند تفکر او گاه گاه خاموشی بود و من واقعا برای او حس می کردم حتی اگر گاه افکار خود را تا حدودی خودخواهانه می دیدم. در مورد ویرجینیا وولف، اگر چه البته داستان او ثابت شده بود، من هنوز احساس کردم که من در زمان های مختلف به عنوان نویسنده واقعی در حال گرفتن است، و من بینش را دوست داشتم با او خواهر ونسا (که من تحقیق کردم با نامه های خود را باور و روزنامه ها). این را به همه توصیه کنید، آیا شما طرفدار خانم دلووی هستید یا خیر. آن را سریع آسان بخوانید، اما به طرز وحشتناکی است.
مشاهده لینک اصلی
هنگامی که یک کتاب مانند ساعت را بخوانید، باید تصمیم بگیرید که آیا می خواهید آن را به عنوان یک کار به تنهایی و یا به عنوان روشنایی چیز دیگری ببینید. در این مورد، ساعت ها می توانند به عنوان یک رمان مستقل و داستان های موازی سه زن در سه دوره زمانی یا به عنوان یک متن مکمل برای خانم دالووی ویرجینیا والف را در نظر بگیرند. من با ساعت ها مبارزه کردم (افشاء کامل: من با این کار بیشتر به این نتیجه رسیدم که مایکل کانینگهام را شنیدم که در یک غربالگری صحبت میکرد و او یک اسطوره متکبر و متکبر بود، بنابراین من دوست نداشتم ساعتها را دوست داشته باشم یا از آن تحت تاثیر قرار بگیرم) متأسفم این کار را نکنید و من بخشی از آن را تحت تاثیر قرار دادم. اما من نمی توانستم بفهمم و نمی دانستم که آن را کاملا به خاطر خجالتم. و واقعا، کمیته پولیتزر باید در سال 1999 گزینه های گوناگونی داشته باشد. (من فقط آن را نگاه کردم. با اندازه گیری من، آنها انجام دادند.) در اصل، رمان ناخوشایندی آرام از سه زن را از بین می برد. آنها با یافتن یک هدف، با جنسیت خود، با ساختن یک خانه سالم و بیشتر تلاش می کنند، و ناامنی های آنها افزایش و سقوط می کنند، زیرا امیدها و آرزوهایشان با هم شکوفایی موفقیت ها و شکست های هر روز مواجه می شوند. Cunningham داستان های خود را با همدردی زیادی می گوید. او به ما اجازه می دهد تا ذهن خود را به نمایش بگذاریم و انواع تردیدهایی و خودآزاری را که ما را به هم بزنیم، نشان می دهد، و او با حساسیت می کند. با این حال، بسیاری از عناصر ساعت ها Clichà © برای من احساس می کنند: نومیدی شخصیت ها، تعاملات تصادفی. آنها احساس بیشتری محاسبه می کنند تا احساس کنند انسان هستند، طراحی شده برای هدف قرار دادن یک پانچ عاطفی. شخصیت ها گاهی حتی به نظر می رسند که \"کاریکاتور\" مانند \"احساسات\" و \"سکته\" من به فیلم (من آن را نمی بینم) تصور می کنم که آن را در بین صابون مناسب می کند. با این حال، با این حال، همانطور که خودم پرسیدم آیا من این را آموزش می دهم، مجبور شدم اذعان کنم که برای بحث و گفتگو آماده است . محدوده ی احساسات شخصیت چقدر است؟ از کجا آمده؟ چطوری توصیفی Cunningham، شخصیت خود را شک می کند؟ چرا داستان کلاریسا و لورن و نه ریچارد را بگویید؟ دانش آموزان می توانند، اگر نه به داستان و پروسس، و سپس به فضای باز بین آنها و یا در داخل آنها، حفاری ،. در نهایت، متن سوال مناسبی برای من مطرح کرد: چگونه رمان با راویان شناخته شده شخص ثالث حل این مسئله از صدای در اینجا، همانطور که در سایر رمان های مشابه، صدا تغییر می کند همانطور که زندگی شخصیت های مختلف را روایت می کند. بدون صدور اعلامیه ها، صدای شخصیت ها را بیرون می زند. با یک شخصیت، پروس با \"ألوموستا\" و \"مرتب کردن\"، به نظر می رسد که انعطاف پذیری شخصیت را نشان می دهد، در حالی که با یک جمله، جملات کوتاه و کوتاه است. این به نظر می رسد به شدت undisciplined، یا حداقل متناقض، به من. آیا من آن را توصیه می کنم؟ Mmk (آه) آیا من آن را آموزش خواهم داد؟ اگر من ناامید شدم آن را حفظ خواهد کرد. متن متقابل: خانم Dalloway، توسط ویرجینیا Woolf تصور: داستان Cunninghamâ € ™ ثانیه ساخت ساختمان های کوچک از بلوک در طبقه اتاق نشیمن ما. او با اسامی چند ساختمان که قبل از آن دیده می شود، آنها را برچسب گذاری می کند و برخی از عکس های زیبا را در برخی دیگر به تصویر می کشد. ما به نتیجه نگاه می کنیم و به یکدیگر می گوییم که چقدر خوب آنها منعکس کننده آنچه می دانیم و می خواهیم فکر کنیم. چی کار خوبی انجام دادی؟
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب ساعت ها
خرید کتاب ساعت ها
جستجوی کتاب ساعت ها در گودریدز
ساعتها - مایکل کانینگهام (کاروان) برنده جایزه پولیتزر
رمان با بهره گیری از دیگر زندگینامه ها، شخصیت «ویرجینیا وولف» نویسنده ی بزرگ انگلیسی را بازسازی و زنده میکند، داستان از زبان سه زن تعریف میشود، یکی از زنان همان نویسنده ی بزرگ است و دو دیگر ساختگی هستند
مشاهده لینک اصلی
لئونارد عزيز، از زندگي رو بر نگردون و هميشه با زندگي رو در رو شو و سعي كن بفهمي چه ماهيّـتي داره و درنهايت، بشناسش و دوستش داشته باش؛ براي چيزي كه هست و بعد كنارش بگذار
بخشی از نامه‌ی خداحافظی (ویرجینیا وولف) به همسرش
مشاهده لینک اصلی
من رمان یک ستاره را به سادگی دادم چون Goodreads اجازه نمی دهد آن را صفر کنم! این کتاب در مورد سه زن جذب، نابینا و خراب است که از دوران مختلف زندگی می کنند، شکایت و ناله می کنند، هرچند که اساسا همه آنها (ثروت، عشق، خانواده، دوستان و غیره) است. کتاب گنگ است شخصیت ها رنج آور هستند و طرح خسته کننده است. من همچنان از خودم سوال میپرسم که آیا این رمان برنده جایزه پولیتزر شد؟ این یک علامت قرمز عظیم در جلوی پوشش رمان است، با افتخار این واقعیت را تبلیغ می کند - جایزه ای برای داستان در سال 1999 به دست آورد. افرادی که این چیزها را در نظر می گیرند؟
مشاهده لینک اصلی
من کمی خجالت کشیدم که بفهمم این کتاب را می خوانم چون اوپرا به من گفت. در واقع اپرا، مریل استریپ، جولیان مور و نیکول کیدمن به من گفتند: باید روز بعد از ظهر پنج شنبه یا جمعه بود، چون روزهای آخر هفته من یک شغل داشتم که برای هفته ها کار می کردم. قسمت با این سه خانم برای اپرا کمی غیر متعارف بود. به جای انجام مصاحبه از استودیوی معمولی او، او را برای چای در یک هتل فانتزی ملاقات کرد. و این خیلی به نظر می رسد مانند مصاحبه به عنوان چهار زن نشستن به چای و صحبت در مورد زندگی و حرفه خود و این فیلم که سه نفر آنها فقط با هم انجام شده است. من نه بزرگ اپرا، جانباز، بنابراین من کاملا مطمئن هستم که من به نظر نمی رسد قسمت های کافی برای ایجاد چنین بیانیه ای وجود داشته باشد، اما یکی از بهترین قسمت هایش بود. این ستاره های بزرگ فیلم هالیوود بزرگ. خوب، مطمئنا آنها بودند، اما این طور نیست که آنها تصویر شده اند. آنها زنان با خانواده ها و حرفه ها و زندگی بودند. هیچ حساسیتی وجود نداشت. شایعاتی وجود نداشت هیچ رسوایی یا اختلاف نظر وجود نداشت. فقط چای بود. بعدا کلید های من را برداشتم و بلافاصله به کتاب فروشی رفتم و مایکل کانینگهام یک نسخه از ساعت ها را خرید. من این فیلم را ندیدم من هنوز فیلم را دیده ام. من علاقه ای به فیلم ندارم. اما کتاب مثبت عالی است. راه که نویسنده بافت را با موضوعات زندگی سه کاراکتر خود، ظریف و حیرت انگیز است. شاید همه چیز دیگر نتیجه گیری را ببیند اما من این کار را نکردم. با این حال، زمانی که به آن رسیدم، شوک یا تعجب را تحویل نمی داد، بلکه احساس کرد که همه چیز به درستی همانطور که باید مرتبط است.
مشاهده لینک اصلی
این خنده دار است زیراAs Horas @ داستان است که من همیشه از افرادی که اظهار نظر می کنند شنیده ام (عمدتا به خاطر فیلم) و هنوز من IDEA MINOR را از آنچه می خواستم پیدا نکنم وقتی شروع به خواندن کردم . برای شروع، من نمی دانستم که این کتاب GAY است و همه چیز را بر روی آن انجام می دهد و زمانی که همه چیز اتفاق می افتاد من خیلی درگیر بودم که حتی با نوشتن نسبتا متراکم و پاراگراف های عظیم، این باعث می شود که شما بخواهید از خواندن متوقف شود. روایت این کتاب بیشتر بر جریان فکر تا واقعیت متمرکز است. فصل هایی وجود دارد که به طور کامل در یک عمل واحد اتفاق می افتند (مانند کیک ساز لورا)، اما در مورد کیک نیست. این در مورد همه چیز شما را در سر خود را در حالی که او کیک را می سازد. به نظر می رسد که نویسنده ما را به رؤسای این سه شخصیت هدایت می کند و ما دنباله ای از استدلال مداوم است که بازتاب زیادی در مورد زندگی، مرگ، عشق، ازدواج، کودکان، گذشته . هر فصل من راجع به چیزی متفاوت فکر می کند، و این نوع کتاب است که شما در نهایت خواندن بسیار غنی تر از زمانی که شروع کردید. پایان فوق العاده است، با هیجان پر است، من را با تعجب گرفته و من را بسیار خوشنود قبل از تماشای فیلم خواندن. همه چیز درAs Horas @ برای من شگفت انگیز بود و من بسیار خوشحالم که در نهایت این داستان را شناخته ام. اوه، و اگر کسی که این بررسی را خواند، در مورد خواندن این مطلب شک دارد، زیرا هنوز خانم دلووی را خوانده است، در اینصورت: در تجربه خواندن من، لازم نیست. من می دانم که خانم دالوئی داستان خوبی دارد، اما در طول ساعت های @ همانطور که از این دانش است، متهم نیست. البته اگر شما قبلا ویرجینیا وولف را بخوانید، باید بسیار واضح باشد، اما شما نیازی به آن ندارید. این است، BJS
مشاهده لینک اصلی
من کاملا مطمئن نیستم چرا من این رمان را دوست داشتم همانطور که من انجام دادم - تخیلی آن بسیار سخت است که خلاصه هر چیزی بیش از آنچه که در حال حاضر در blurb.Cunningham یک روز زندگی می کنند در سه زن بسیار متفاوت اما بسیار متصل : Clarissa Vaughan، یک زن میانسال در نیویورک در دهه 1990؛ لورا براون، یک زن خانه دار جوان در دهه 1940 لس آنجلس؛ و ویرجینیا وولف خود را در 1920s لندن، و یا در آن وجود دارد. ویرجینیا وولف تازه شروع به نوشتن خانم Dalloway کرده است، لورا براون در حال تلاش برای پیدا کردن زمان بین وظایف خانواده اش برای خواندن خانم Dalloway، و Clarissa به نام خانم Dalloway توسط یک دوست نزدیک و عاشق قدیمی که در حال مرگ از ایدز است. Canningham موفق به نوشتن از دیدگاه زنان به طرز باور نکردنی خوبی می شود و این واقعیت که او موفق شده است سه زن بسیار متفاوت را در سه موقعیت بسیار متفاوت که به گونه ای بسیار زیبایی و صادقانه به آن عمل می کند، تحسین کند. این رمان موضوعات متنوعی را از جمله تنهایی، نقش زنان در جامعه و به ویژه در رابطه با مردان و البته تفکر همیشه در حال وقوع (و گاه وانمود) گور می شناسد. من چند سال پیش خانم دلووی را خوانده ام من یک طرفدار بزرگ جریان سبک آگاهی این کلاسیک نبودم، من دوست داشتم که چگونه در این کتاب، به ویژه در بخشی از روایت Clarissa Vaughans، بارها در این کتاب به تصویر کشیده شد. آغاز روز او بسیار صبح Clarissa Dalloways را نشان می دهد و من از پیوند میان دو متن در آنجا قدردانی می کنم. از دیدگاه مورد علاقه من، من باید آن را به لورا براون بدهم - احساس سرخوردگی او را در زندگی خانوادگی خود و نقش او را با پسر و شوهر او ناکام داشتم. فرآیند تفکر او گاه گاه خاموشی بود و من واقعا برای او حس می کردم حتی اگر گاه افکار خود را تا حدودی خودخواهانه می دیدم. در مورد ویرجینیا وولف، اگر چه البته داستان او ثابت شده بود، من هنوز احساس کردم که من در زمان های مختلف به عنوان نویسنده واقعی در حال گرفتن است، و من بینش را دوست داشتم با او خواهر ونسا (که من تحقیق کردم با نامه های خود را باور و روزنامه ها). این را به همه توصیه کنید، آیا شما طرفدار خانم دلووی هستید یا خیر. آن را سریع آسان بخوانید، اما به طرز وحشتناکی است.
مشاهده لینک اصلی
هنگامی که یک کتاب مانند ساعت را بخوانید، باید تصمیم بگیرید که آیا می خواهید آن را به عنوان یک کار به تنهایی و یا به عنوان روشنایی چیز دیگری ببینید. در این مورد، ساعت ها می توانند به عنوان یک رمان مستقل و داستان های موازی سه زن در سه دوره زمانی یا به عنوان یک متن مکمل برای خانم دالووی ویرجینیا والف را در نظر بگیرند. من با ساعت ها مبارزه کردم (افشاء کامل: من با این کار بیشتر به این نتیجه رسیدم که مایکل کانینگهام را شنیدم که در یک غربالگری صحبت میکرد و او یک اسطوره متکبر و متکبر بود، بنابراین من دوست نداشتم ساعتها را دوست داشته باشم یا از آن تحت تاثیر قرار بگیرم) متأسفم این کار را نکنید و من بخشی از آن را تحت تاثیر قرار دادم. اما من نمی توانستم بفهمم و نمی دانستم که آن را کاملا به خاطر خجالتم. و واقعا، کمیته پولیتزر باید در سال 1999 گزینه های گوناگونی داشته باشد. (من فقط آن را نگاه کردم. با اندازه گیری من، آنها انجام دادند.) در اصل، رمان ناخوشایندی آرام از سه زن را از بین می برد. آنها با یافتن یک هدف، با جنسیت خود، با ساختن یک خانه سالم و بیشتر تلاش می کنند، و ناامنی های آنها افزایش و سقوط می کنند، زیرا امیدها و آرزوهایشان با هم شکوفایی موفقیت ها و شکست های هر روز مواجه می شوند. Cunningham داستان های خود را با همدردی زیادی می گوید. او به ما اجازه می دهد تا ذهن خود را به نمایش بگذاریم و انواع تردیدهایی و خودآزاری را که ما را به هم بزنیم، نشان می دهد، و او با حساسیت می کند. با این حال، بسیاری از عناصر ساعت ها Clichà © برای من احساس می کنند: نومیدی شخصیت ها، تعاملات تصادفی. آنها احساس بیشتری محاسبه می کنند تا احساس کنند انسان هستند، طراحی شده برای هدف قرار دادن یک پانچ عاطفی. شخصیت ها گاهی حتی به نظر می رسند که \"کاریکاتور\" مانند \"احساسات\" و \"سکته\" من به فیلم (من آن را نمی بینم) تصور می کنم که آن را در بین صابون مناسب می کند. با این حال، با این حال، همانطور که خودم پرسیدم آیا من این را آموزش می دهم، مجبور شدم اذعان کنم که برای بحث و گفتگو آماده است . محدوده ی احساسات شخصیت چقدر است؟ از کجا آمده؟ چطوری توصیفی Cunningham، شخصیت خود را شک می کند؟ چرا داستان کلاریسا و لورن و نه ریچارد را بگویید؟ دانش آموزان می توانند، اگر نه به داستان و پروسس، و سپس به فضای باز بین آنها و یا در داخل آنها، حفاری ،. در نهایت، متن سوال مناسبی برای من مطرح کرد: چگونه رمان با راویان شناخته شده شخص ثالث حل این مسئله از صدای در اینجا، همانطور که در سایر رمان های مشابه، صدا تغییر می کند همانطور که زندگی شخصیت های مختلف را روایت می کند. بدون صدور اعلامیه ها، صدای شخصیت ها را بیرون می زند. با یک شخصیت، پروس با \"ألوموستا\" و \"مرتب کردن\"، به نظر می رسد که انعطاف پذیری شخصیت را نشان می دهد، در حالی که با یک جمله، جملات کوتاه و کوتاه است. این به نظر می رسد به شدت undisciplined، یا حداقل متناقض، به من. آیا من آن را توصیه می کنم؟ Mmk (آه) آیا من آن را آموزش خواهم داد؟ اگر من ناامید شدم آن را حفظ خواهد کرد. متن متقابل: خانم Dalloway، توسط ویرجینیا Woolf تصور: داستان Cunninghamâ € ™ ثانیه ساخت ساختمان های کوچک از بلوک در طبقه اتاق نشیمن ما. او با اسامی چند ساختمان که قبل از آن دیده می شود، آنها را برچسب گذاری می کند و برخی از عکس های زیبا را در برخی دیگر به تصویر می کشد. ما به نتیجه نگاه می کنیم و به یکدیگر می گوییم که چقدر خوب آنها منعکس کننده آنچه می دانیم و می خواهیم فکر کنیم. چی کار خوبی انجام دادی؟
مشاهده لینک اصلی